Gece mi dediniz.
Gündüzleri dusunemediklerimin aklıma geldiği zaman dilimi mi .
Her saniyesi isyanla , küfürle dolan hani.
Her dakikası azap olan hani.
Her cümlenin boğazda dugumlendigi,
Ve gözlerin bayilana kadar çıkmadığı zaman birimi.
Hani alkolün sigaranın en çok tuketildigi,
İçtikçe içildiği , sevdikçe sevildiği.
Sevenin köpek gibi acı çektiği.
Acılardan başka birşey düşünülmeyen,
Dusunulmek istense bile becerilemeyen.
İçtikçe içilen karanlık küre mi .
Bana gece demeyin lütfen.
Gözlerimden suzulenleri saklayamam.
Bana gece demeyin lütfen.
Delilige vurduğum dakikaları ,
Gökyüzünün karanlığını ,
Yıldızların sonuklugunu ,
Olmayanlarin varlığını hatırlatmayın yeniden.
Beni benden almayın lütfen.
Beni benden etmeyin.
Kaybolmusluguma çomak sokmayın benim.
Yoklugumla yalnız bırakmayın beni ,
Bana gece demeyin.
Titreyen dudaklarimin arasinda yakmaya çalıştığım sigaramı hatırlatmayın bana .
Gelecegime veremedigim veremeyeceğim yönümu daha çok sasirtmayin.
Beni bende arayın geceyi unutalim lütfen.
Kaybetmişligim gözümde canlandığında geceydi benim.
Ellerim titrerken yaşamadıklarım geceydi.
Goremediklerim geceydi benim.
Yasayamadiklarim.
Hayalini kuramadiklarim geceydi benim.
Dusunemediklerim, sevemediklerim , sevdiremediklerim.
Bana geceyi yeniden yasatmayin lütfen...