ISSIZ ADA

Bir huy gider, bir kuş konar yerine
O şarkısını söylerken;
Gökyüzündeki haline bakar,
İşitirsin, yerden bitme korkularını
O ağaç vardı, bütün sözcüklerin yuvası
Gözlerim hala orada...
Şimdi taş duvar, soğuk karanlık
Pencereler sımsıkı kapalı
Nefessiz. sessiz, ıssız bir ada
Ama aklımda;
Yine şarkısı kulağımda her akşam üstü
Ve gün doğarken kuş sesleri
Kelimelerini bilsem yazarım defterime
Ama dil bilmez,söz dillenmez
Bilir gözüm, derinden bakışınca
Anlar o kuşun şarkısını
O diyarın bahçesini, bahçesindeki gülleri
Ondan kokan
Ondan kopan
Sarhoş gönüllerin özlemini..
a.aksu