Kafes-ı Gönül

Sen gönlüme düştüğünden beri,    Uykusuz gecemde eksik bir yıldız
Belirircesine geliyor gözlerin
O anda hep sevdiğin türküleri
Siir gibi dilekleri yolluyorum göğe
Ay karanlık uykum firari gök bulutlu
Sevdiğim şiir gibi pusuda düşlerin...
Yarın gün yine doğacak yüreğime
Prenses uykudan uyanacak o zaman, Aceleci selamlar kayıp bir kentte
Uzun bir yolculuk dönüşü gibi
Sevinç yumağı saracak bir gün
Şimdi gözlerim kapalı,
Bir türkü dinliyorum uzaklara dalıp
Izleyemedigim çizgi filmler gibi
Umut oluyor pamuk dolu mavi gök
Sonra bir tren uzaklara yol alıyor
Hikayeriyle zamaniyla düşleriyle
Kompartman pencesinde her an
Yenilenen fotoğraf geliyor gözlerime ,
Uykusuz ağaçlar yalnız dağlar
Zaman yorgunu kıvrılan nehirler
Karanlik ay da börtü böcek çığlığı...
Zaman  sevdayla da  yoğrulurmus
Iklimleri aşan gönül içindeki kafeste
Gözlerim bulut bulut oluyor
Tam da bu vakit gulistan yolunda...

Ebubekir Kuri-Kafes-i Gönül