Nihayetinde Yaşıyor ve Yaşlanıyoruz..

Hayatın hızla dönen çarkı karşısında çaresizim , beni beklemesi için ikna edemiyorum yelkovanı , güneşi durdurursan seninle konuşurum diyen bir yığın duygum var , konuşmaya, kendimi dinlemeye belkide yeni şeyler keşfetmeye zaman yok.. beklediğim tarihler yavaş yavaş önüme geliyor , anlayamıyorum , yaşlılığın bu kadar çabuk geleceğine inandıramıyorum kendimi.. Zihnimde beli bükülmüş bir Ayşenur canlanınca daha hızlı çıkıyorum merdivenleri , gözlerinin yetisi kaybolmuş bir kitap sever hayal etmek içimi yakıyor , daha çok kitap , daha da fazla yazı diyorum.. yetişemiyorum , çantamda , dolmuşta , teneffüs aralarında , farklı birimlerde verilen her molada kitap var elimde , ama bitiremiyorun okumadığım kitapları , daha kitabını okuyamadığım o kadar çok yazar var ki , aklıma geldikçe kendi kendime öfkeleniyorum , sonra yavaşça elime bir başka kitap alıp okumaya devam ediyorum.
Her şey yavaş yavaş değişiyor içimde. Büyümek desemde adına , tecrübe deyip ardına sığınsa da insanlar yaşlanıyoruz nihâyetinde.. Şimdi birkaç zaman önce büyüttüğümüz yaşımızı durdurmak istiyoruz , ama zaman dalga geçer gibi bakıyor suratımıza , değişen rakamları kutluyoruz her yıl .. beşin yerine gelen altının , altının yerine gelen sekizin , dokuzun bir şeyler değiştirdiğine şahit olmuyor hiçbirimiz. .
Nihayetinde çokca yaşıyor ve çabuk yaşlanıyoruz.. Hasan el-Benna'nın sözleri ferahlatıyor yüreğimi ; " Ey inananlar ! uyumayın , çalışın. Yarın çok uzun bir uyku var..
Tüm kalbimle sekiz senelik şiarımı tekrarlıyorum yeniden "Hayatım İslama Fedadır"
Ya Rabb ; Bize yolunda yaşamayı nasib et ki , yolunda ölmeye yüzümüz ve umudumuz olsun...