Katran karası gecelerde yine Nöbetindeyim sensizliğin
Beni yakan hasretinle yanıp köz oluyorum
Her gece gücüm bitiyor günden güne azalıyorum
Yokluğunun matemi ile yok oluyorum
Yorgun bir sevdayı yokuş yollarda arıyor elemlere sarılmış bedenimle tükeniyorum
Sevmeyi bilen unutmayı öğrenemeyen kalbime laf Anlatamıyorum
Yüreğimin sokakları Terkedilmiş virane bir cadde gibi kalbim ise umut kesilmis harabe bir şehrin umutsuz vakası
Ayrılık şarkıları hırçın bir dalgaya teslim etmis sürüklüyor sonu olmayan okyanuslara
Ayrılığın gözyaşlarında
Keşke senden kurtulmak kolay olsaydı
Oturma izni olmayan mülteci gibisin gitmiyorsun kalp evimi mekan bilmişsin sınır dışı edilmeyimi bekliyorsun
Yapamayacağımdan o kadar eminsin ki o yüzden mi hep bende kalıyorsun
Biliyorsunki sensiz kanadı kırık bir kus gibiyim
Bazen kanatlanmaya çalışsam da yeniden uçabilmek için başaramıyorum
Kırık kanatla uçulmuyor sevgili
Tekrar kanatlanıp uçabilmek için sana senin sevgine ihtiyacım var
Çünkü sen benim Kanadım kolum oldun sende biliyorsun ki sevgili bundan sonra sensiz kanadım kırık bir kuş olarak yaşamaya çalışacağım
Sen bensiz gittiğin mutlu oldugun o şehirde
Masmavi gökyüzüne uçabildiğince özgürce uç
Mavinin derinliklerini doyasıya yasa.