Uzuyan dallarında arasında ki,
Kurumuş bir yapraksin sen .
Ha düştü ha düşecek,
Rüzgarsız havaların kalıntısısin sen .
Biyiklarimin ortasında ki sarılığın sebebi,
Bıraksana artık ismin ile tutuşsun dilim.
Öyle ki ateş püskürsun yüreğim.
Yokluğu ile delirdigim.
Gurbetin dedikodusunu yapalım,
Yarınsız umutlar ile,
Sebebsiz ağlasalim ,
Hayalini bile kuramadiklarim ile .
Sen ki ,
En ağirisin Med cezirlerin...
Ümidim , ekmeğim , ateşim.
İzin ver huzur içinde sokulayim.
Verdiğim rahatsızlığın bedelini,
Ruhum ile odeyeyim...