Vazgeçmedim

Yıldızların yokluğu yansıttığı bir gecede
Kimselerin olmadığı soğuk bir caddede
Yanıp sönen bozuk sokak lambası altında
Bir bankta tek başıma oturmaktaydım

Selam verip kibarca yanıma oturmuştun
Halimi hatırımı kim olduğumu sormuştun
O gün başlamıştı seninle muhabbetimiz
Her muhabbette konumuzdu dertlerimiz

Senin dertlerin pek bir ağırdı bana göre
Benimkiler ise basit ve klişe mevzulardı işte
Sen anlattıkça benim derdim sen olmuştun
Ben anlattıkça, kendi acınla dinliyordun

Her buluştuğumuzda gözlerine bakıyordum
Gözlerinde hayatın anlamını arıyordum
Seni gördüğümde dertlerimi unutuyordum
Sadece senin anlattığına odaklanıyordum

Bir gece göremedim lambanın altında seni
Lambadan parlak, sevgiyle yanan gözlerini
O gece benim en soğuk en karanlık gecemdi
Nereye gittiysem yüreğim hep sendeydi

Dertli kız, her gece buluşmak için seninle
Bakışmak için parlayan tatlı gözlerinle
Gecenin soğuğunda ağlayıp titreyerek
Hep o lambanın altındaki bankta bekledim

Ne kadar bekledim bir bilsen keşke, seni
Özledim sesini duymayı, gözlerini görmeyi
Tekrar tutabilseydim aşk kokan ellerini
Sen gelmedin, seni bir daha göremedim
Ama şunu bil senden asla vazgeçmedim