Yapmayın böyle şarkılar. Sıçmayın ağzıma. Daha hava kararmadı amına koyim. Yine sarhoşum.
Basıp gelsem diyorum. Çıksam karşına. “Yeter dön artık” desem.
“Ölüyorum orospu çocuğu dön artık” desem.
“Nefes alamıyorum sensiz, geceleri uyuyamıyorum, sabaha uyanamayorum, hala sen duruyorsun duvarlarımda, binlerce fotoğrafın duruyor, yıl oldu, dön artık” desem.” Bu siktiğimin yerinde, ben durmadan seni anlatıyorum yüzlerce kişiye, yalnız değilim, onlar bile özlüyorlar seni, yalvarıyorum dön” desem. Yüzüne dokunsam. Yanaklarını okşasam. Cennet bahçesi dudaklarından öpsem. ” Hadi hayatım, gel evimize gidelim” desem.
Benim çocuğum olmayacak mı lan. Erkek olursa senin adını, kız olursa benim adımı koyamayacak mıyım. Kime yakınacağım ben romatizmalarım azdı diye. Kiminle taşınacağım yaşlanınca, hani o İstanbuldaki sahil önüne. Ben ne bok yiyeceğim sensiz.?
Ben hala, karşıdan karşıya geçerken tutacak elini aramamak için dışarı bile çıkmıyorum lan. Sen, ne yapıyorsun bana. Yapma.
Gözünü seveyim yapma.