ZÜMRÜD-Ü ANKA KUŞUNUN HİKAYESİ (KÜLLERİNDEN DOĞMAK)

ZÜMRÜD-Ü ANKA KUŞUNUN HİKAYESİ
Hepimiz mutlaka duymuşuzdur ‘anka kuşu’ deyişini. Hikayesini de bilenler vardır fakat ben bugün ilk defa öğrendim ve hâlâ da etkisinden çıkabilmiş değilim.
‘Küllerinden Doğmak’ ile alakalı sözüme uygun resim ararken Google’da, karşıma ateşte yanan anka kuşu resimleri çıktı. “Allah Allah küllerinden doğmak ile anka kuşunun ne alakası var ki acaba?” diye düşünürken hikayesi denk geldi ve okumaya başladım.
Hikâye bir kaç sayfa sürecek uzunlukta olduğu için ana temasından bir kaç anekdot alarak bahsedeceğim. Efsaneye göre bilgi ağacının dallarında yaşayan anka kuşu (diğer adıyla simurg) her konuda bilgisi olan alim bir kuşmuş. Ölüm vaktinin yaklaştığını anlayınca, kendine has bir sıvı salgılayıp kendi kendini yuvasına yapıştırırmış. Güneşin en kızgın olduğu anlarda da yuva tutuşarak yanarmış ve tabii ki anka kuşu da yanarak ölür ve yeniden küllerinden doğarmış.
Anka kuşu yalnızca bu bilgi ağacında oturarak âlim olmamış tabii ki. Yedi tane zorlu vadiden uçarak Kaf Dağı’na ulaşması gerekirmiş. Bunlar: ‘NEFS, AŞK, CEHALET, İNANÇSIZLIK, YALNIZLIK, DEDİKODU ve BEN' vadileriymiş. Buradan bir çok kuş geçmek istermiş ama çok azı geçip Kaf Dağı'na ulaşabilirmiş.
Nefsine hakim olan, körü körüne birisine bağlanmayan, düşünen, kendini geliştiren, kendine ve başaracağına inanan, hep birlikte hareket edilmesi gerektiğini bilen, yalnız olmayı tercih etmeyen, dedikodu yapmayan ve en önemlisi egosunu (benliğini) eğiten kuşlar Kaf Dağı'na ulaşabilir ve bir zümrüd-ü anka olabilirmiş.
Evet, bu bir efsane ya da masal ama alacağımız dersler, farkında olmamız gereken şeyler çok...
Batıda bu mertebeye ermiş insanlara bilge; bizim kültürümüzde âlim, eren ya da evliya deniyor. Bizler belki eren evliya olamayız ama nefsimize hükmedebiliriz, onun her istediğini yapmayarak. Aşık olabiliriz ama körü körüne bağlanmadan, İlahî aşkın önüne beşerî aşkı koymadan. Cahilliğimizi kabul edebiliriz, daha çok okuyup araştırıp kendimizi geliştirebiliriz. Öncelikle Yüce Yaradan’ a sonra kendimize inanarak Bediüzzaman'ın deyişiyle dünyaya meydan okuyabiliriz. Edindiğimiz bilgileri yalnızca kendimize saklamadan insanlarla paylasabiliriz. Ekip ruhuyla daha büyük işlere imza atabiliriz. Bize maddi manevî zarardan başka bir şey vermeyen dedikoduyu bırakabiliriz. En önemlisi de bencillikten sıyrılıp egomuzun efendisi olabiliriz. Allah (c.c), her daim kendisine ve çevresine faydalı insanlar olabilmeyi bizlere nasip etsin inşallah.

facebook/nesekayan16
instagram: @nesekayan